มุมหนังสือหรือมุมอ่าน : สำคัญสำหรับเด็ก

มุมหนังสือหรือมุมอ่าน : สำคัญสำหรับเด็ก

                         มุมหนังสือหรือมุมอ่านมีความสำคัญมาก ทั้งที่เด็กอยู่บ้านหรืออยู่ที่โรงเรียน ผู้ใหญ่จะต้องจัดสภาพแวดล้อมที่เป็นมุมดังกล่าวให้แก่เด็ก เพื่อเป็นการสร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้ออำนวยในการปลูก
ฝังการรักการอ่านให้กับเด็กตั้งแต่เริ่มแรก ไม่ใช่หวังแต่เพียงโรงเรียนเท่านั้นที่จะต้องสร้างบรรยากาศ
เพื่อการอ่านให้แก่เด็ก สภาพทางบ้านและทางโรงเรียนจะต้องช่วยกัน และร่วมมือกันอย่างที่เรียกว่าเราจะต้องไปสู่เป้าหมายเดียวกันคือเด็กมีพฤติกรรมรักการอ่าน ครูปฐมวัยจะต้องเป็นผู้ที่เริ่มขับเคลื่อนโดยจัดเป็นมุมหนังสือในห้องเรียนและมีความมุ่งมั่นดังนี้
                          -จัดอยู่ในมุมใดมุมหนึ่งในห้อง กำหนดพื้นที่ไว้ด้วยเสื่อหรือพรม ห้ามเด็กทำกิจกรรมอื่นๆ ขณะอยู่ในมุมหนังสือ
                          -จัดหาหนังสือที่หลากหลาย  จัดเป็นแถวให้เห็นทุกปก  ไม่จัดเรียงซ้อนกัน หรือจัดสูง
เกินไปสำหรับเด็กจะหยิบได้
                          -จัดเปลี่ยนหนังสือตามหัวข้อที่ต้องการให้เด็กอ่าน  หรือตามความสนใจ สำหรับหนังสือ
เล่มโปรดของเด็กไม่จำเป็นต้องเอาลงจากชั้น อาจตั้งโชว์ไว้เป็นเวลานานก็ได้แล้วแต่ความสนใจของเด็ก
                         ดังนั้นการที่จะให้เด็กรักการอ่านหนังสือผู้ใหญ่จะต้องทำหลายอย่างไม่ใช่เพียงแต่เขียน

โครงการหรือพูดกันเท่านั้น มีกิจกรรมหลายอย่างที่เราจะต้องลงมือทำกันตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป

สาระสำคัญบางประการที่ควรรู้ในการเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย

สาระสำคัญบางประการที่ควรรู้ในการเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย

           สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับการอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย พอจะกล่าวได้เป็นประเด็นต่างๆ ดังนี้

          -เด็กเรียนรู้พฤติกรรมต่างๆ  จากพ่อแม่  ครู และผู้ที่อยู่ใกล้ชิดและเลียนแบบสิ่งที่ประทับใจ
          -การเอาใจใส่อบรมเลี้ยงดูเด็กควรดำเนินการตั้งแต่ในช่วง 8 ปีแรกของชีวิต  เพราะเป็นช่วงที่มีความสำคัญยิ่ง
          -เด็กจะเจริญเติบโตและเรียนรู้ได้ดีที่สุดเมื่อได้รับการดูแลเอาใจใส่อย่างดี  สม่ำเสมอ และต่อเนื่องจากพ่อ แม่  และผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิด
          -อาหารที่เหมาะสม   เพียงพอ  และการดูแลสุขภาพในเด็กปฐมวัยมีความจำเป็นอย่างยิ่งเช่นเดียวกัน
          -การสนับสนุนจากบุคคลรอบข้างเด็กอย่างถูกต้อง  และสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภ้ย  จะช่วยให้เด็กเรียนรู้  และมีพัฒนาการรอบด้านอย่างสมดุลทั้งด้านร่างกาย  อารมณ์ จิตใจ  สังคม  และสติปัญญา
          -เด็กชายหรือหญิง  มีความต้องการพื้นฐานเหมือนกัน ไม่ว่าด้านร่างกาย  อารมณ์ จิตใจ  และ
สติปัญญา

เรื่องดาวลูกไก่

                                                             

นิทาน เรื่อง "ดาวลูกไก่"

    ที่ชายป่าแห่งหนึ่ง ไม่ไกลจากเชิงเขา ตากับยายปลูกกระท่อมอาศัยอยู่กันตามลำพัง มีอาชีพเก็บผักและของป่าไปขายพอเลี้ยงชีพได้ ตากับยายเลี้ยงไก่ไว้ตัวหนึ่ง ต่อมาแม่ไก่ออกไข่และฟักออกมาเป็นลุกน้อยๆ น่ารักถึงเจ็ดตัว ทุกเช้าแม่ไก่จะร้องกุ๊กๆ เรียกลูกออกไปหากิน สอนให้คุ้ยเขี่ยอาหารและแมลงเล็กๆ ตามพื้นดิน บางวันยายก็จะโปรยข้าวสุกเหลือๆ จากก้นหม้อให้กินด้วย แม่ไก่กับลูกๆทั้งเจ็ดมีความสุขมาก และรู้สึกกตัญญูต่อตายายที่เลี้ยงดูพวกตนอย่างเมตตา ส่วนตากับยายนั้นก็เฝ้าดูแม่ไก่และลูกเจี๊ยบน้อยที่คลอเคลียตามแม่ไม่ยอมห่างด้วยความเอ็นดู ยายตั้งชื่อลูกเจี๊ยบตัวเล็กที่สุดว่า เจ้า "จิ๋ว" "ดูเจ้าจิ๋วสิตา ท่าทางมันขี้อ้อนแม่มันน่าดู" ยายพูด วันหนึ่งขณะที่แม่ไก่พาลูกๆ คุ้ยเขี่ยหากินอยู่ที่ลานดินหน้ากระท่อม แม่ไก่รู้สึกมีเงาดำทะมึนแผ่กว้างอยู่บนฟ้า แม่ไก่ตกใจรีบส่งเสียงเรียกลูกมาใกล้ๆ แต่ลูกๆ ก็ไม่ได้ยิน แม่ไก่แหงนหน้าขึ้นมองก็เห็นเหยี่ยวตัวใหญ่กำลังถลาร่อนลงมาจะโฉบเอาเจ้าจิ๋วลูกรัก "โอ..แย่แล้ว...กุ๊กๆๆ เจ้าจิ๋วลูกรักวิ่งหนีไปเร็ๆ ลูกๆ วิ่งเร็วๆ" แม่วิ่งผวาไปหาลูก แล้วกางปีกป้องกันลูกรัก เรียกลูกมาซุกใต้ปีกของตัวแล้วพาวิ่งไปหมอบที่กอไผ่อย่างรวดเร็ว ตากับยายได้ยินเสียงลูกไก่ร้องจึงรีบวิ่งออกมาช่วยไล่เหยี่ยวบินหนีไป แม่ไก่และลูกๆ จึงปลอดภัยและยิ่งรักตากับยายมากขึ้น เย็นวันหนึ่งมีพระธุดงค์มาปักกลดอยู่ริมเชิงเขา ตากับยายจึงเข้าไปนมัสการ และตั้งใจว่าจะทำอาหารไปถวายพรุ่งนี้ แต่เมื่อค้นดูเสบียงอาหาร ในครัวก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย ตากับยายสงสารพระมากเกรงว่าจะอดอาหาร เพราะในละแวกนี้มีบ้านของตนเพียงหลังเดียว จึงปรึกษากันว่าอาจจะต้องฆ่าแม่ไก่แล้วทำอาหารถวายพระ ทั้งตาและยายรู้สึกเศร้าใจมากด้วยความรักและสงสารแม่ไก่และลูกเจี๊ยบต้องกลายเป็นลูกไก่กำพร้า บังเอิญแม่ไก่แอบได้ยินตากับยายปรึกษากัน จึงตัดสินใจยอมสละชีวิตเพื่อตอบแทนบุญคุณของตากับยาย แม่ไก่เรียกลูกๆ มาเล่าเรื่องให้ฟัง และสั่งสอนให้รักกันอย่าทะเลาะกัน เจ้าจิ๋วลูกสุดท้องอย่ากวนใจพี่มากนัก อย่าขี้อ้อนงอแง "จำไว้นะลูกๆ ต้องรักกัน สามัคคีกัน อย่าทำให้ตากับยายร้อนใจ "ฮือๆ หนูจะอยู่กับแม่ หนูคิดถึงแม่ แม่อย่าทิ้งลูกๆไปนะจ๊ะ" ลูกไก่ร้องไห้รำพันอย่างน่าสงสาร ทุกตัวต่างกอดซุกอยู่กับอกแม่เป็นครั้งสุดท้าย เช้ามืดวันรุ่งขึ้น เมื่อตากับยายก่อไฟเตรียมประกอบอาหาร ทันใดนั้นตากับยายก็ต้องตกตะลึงจนร้องไม่ออก เมื่อเห็นลูกไก่ทั้งเจ็ดตัววิ่งตามกันกระโดดเข้ากองไฟด้วยความรักแม่ไก่ เทวดานางฟ้าผู้พิทักษ์ความดี ต่างก็ซาบซึ้งในความกตัญญูของแม่ไก่และลูกไก่ จึงรับเอาลูกไก่ทั้งเจ็ดไปอยู่บนฟากฟ้ามีแสงระยิบระยับเป็นประกาย ประกาศถึงความดีที่มีความรักความสามัคคีของพี่น้องทั้งเจ็ดนั่นเอง เด็กๆ มักได้ฟังนิทานเรื่อง " ดาวลูกไก่" อยู่เสมอเมื่อมองฟากฟ้ายามปราศจากเมฆฝน ก็จะเห็นดาวลูกไก่ดวงเล็กๆ ที่อยู่กันเป็นกลุ่มส่องแสงระยิบระยับน่าเอ็นดู และมีความเชื่อว่าลูกไก่สละชีวิตตามแม่ไก่ไป


ในความเป็นนิทานนั้นผู้เล่ามุ่งหวังจะสะท้อนให้เห็นถึงความรักของแม่ที่มีต่อลูก ความเมตตาของมนุษย์ที่มีต่อสัตว์เลี้ยง และความกตัญญูรู้คุณ อีกทั้งความตั้งใจทำหน้าที่ตามบทบาทของตนให้ดีที่สุด ดังนั้นขอให้น้องๆ เรียนรู้แบบอย่างที่ดีจากนิทานเรื่องนี้ เมื่อใดที่แหงนมองขึ้นไปบนท้องฟ้า แลเห็นกลุ่มดาวลูกไก่ ก็ขอให้นึกถึงความสามัคคี ความรัก ความกตัญญู ที่จะส่องประกายระยิบระยับอยู่ในใจของพวกเราตลอดไป...

ฝึกการคิดแก้ปัญหาตั้งแต่เด็กเล็กๆ

ฝึกการคิดแก้ปัญหาตั้งแต่เด็กเล็กๆ

                   การคิดแก้ปัญหาของมนุษย์เราแต่ละคนขึ้นอยู่กับประสบการณ์  ตลอดจนการอบรมเลี้ยงดู
ตั้งแต่เล็ก ซึ่งมีความจำเป็นจะต้องได้รับการฝึกจึงจะสามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน  ครูปฐมวัยมี
ความสำคัญในการส่งเสริมสนับสนุน และฝึกการคิดแก้ปัญหาให้กับเด็กจนเด็กสามารถแก้ปัญหาได้

อย่างมีคุณภาพ   โดยการพัฒนาและการฝึกการคิดแก้ปัญหาตั้งแต่เริ่มแรกในวัยเด็กเล็ก  เพราะสมองมีความเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว   เซลประสาทที่มีอยู่อย่างมากมายกำลังแตกแขนง  มีการเชื่อมโยงต่อกันในสมอง   ยิ่งเด็กได้รับการฝึกคิดอย่างต่อเนื่อง  อยู่เป็นประจำเซลสมองหรือเซลประสาทยิ่งแตกแขนงขยายตัวอย่างรวดเร็วในช่วงปฐมวัย   ดังนั้นเด็กเล็กจึงต้องอาศัยการเรียนรู้  การอบรมเลี้ยงดู และประสบการณ์ในการแก้ปัญหาที่เหมาะสมกับเด็ก  เช่น   การฝึกการแก้ปัญหาที่เกิดสำหรับตนเอง  การฝึกแก้ปัญหาเมื่อเกิดกับผู้อื่น   เป็นต้น   ถ้าเด็กได้รับการพัฒนาและส่งเสริมการคิดแก้ปัญหาที่เหมาะสม เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ก็จะเป็นคนที่มีคุณภาพในอนาคต

กิจกรรมกลางแจ้ง: การประเมินผล

กิจกรรมกลางแจ้ง: การประเมินผล

    ลักษณะของกิจกรรมกลางแจ้งเป็นกิจกรรมที่เด็กปฐมวัยได้มีโอกาสออกกำลังกายอย่างอิสระ ทำให้เกิดความสนุกสนานเพลิดเพลิน อยู่นอกห้องเรียนซึ่งเป็นการพัฒนาความพร้อมทางด้านร่างกาย และส่งผลถึงการพัฒนาด้านอื่นๆ เช่น ด้านอารมณ์ จิตใจ สังคม และสติปัญญาไปพร้อมกัน การจัดกิจกรรมดังกล่าวให้กับเด็กครูจะต้องเข้าใจถึงการประเมินผลของกิจกรรมซึ่งมีดังนี้คือ ครูจะต้องใช้วิธีการสังเกตพฤติกรรมและความพร้อมในเรื่องต่อไปนี้
    - การเปลี่ยนแปลงของร่างกายในด้านน้ำหนัก ส่วนสูง - ลักษณะการพัฒนาของกล้ามเนื้อใหญ่
    - ความมีระเบียบวินัย การเคารพกฎกติกา ข้อตกลง - การรักษาความปลอดภัยของตนเองและผู้อื่น
    - การปรับตัว การเล่นร่วมกับผู้อื่น   - การรู้จักและสามารถเก็บอุปกรณ์การเล่นให้เป็นระเบียบ

   การจัดกิจกรรมแต่ละครั้งต้องมีการเตรียมการวางแผนทั้งวัสดุอุปกรณ์ กิจกรรม การประเมินผลและจำเป็นต้องมีวัตถุประสงค์และเป้าหมายที่ชัดเจนจึงจะเกิดประโยชน์

สมองสองซีกกับเด็กปฐมวัย

สมองสองซีกกับเด็กปฐมวัย

                                 คนเรามีความแตกต่างกัน ซึ่งแต่ละคนก็มีเอกลักษณ์ซึ่งไม่เหมือนกันขึ้นอยู่กับ
ความแตกต่างของสมองสองซึก  คือสมองซึกซ้ายกับสมองซีกขวา   สมองทั้งสองซีกมีการทำงานที่
แตกต่างกัน สมองซีกซ้ายทำหน้าที่ในการคิดวิเคาะห์  การคิดเป็นเหตุเป็นผล การเรียนคณิตศาสตร์
การเข้าใจจำนวน  ส่วนสมองซึกขวา  ทำหน้าที่ควบคุมอารมณ์  การจินตนาการ  ความคิดสร้างสรรค์
การมองสิ่งที่เป็นมิติ  การคิดเชิงนามธรรม การมีอารมณ์ขัน  เป็นต้น   สรุปได้ว่าสมองซึกซ้ายมีลักษณะ

เด่นในเรื่องภาษา  ความคิดวิเคราะห์  การคิดคำนวณ ส่วนสมองซีกขวา  มีความเด่นในเรื่องของความ
รู้สึก  อารมณ์  สุนทรียภาพต่างๆ   สมองของคนแต่ละคนมีการทำงานที่แตกต่างกัน   ดังนั้นครูจะต้อง
เข้าใจถึงความแตกต่างในขั้นพื้นฐานก่อนที่จะพัฒนาเด็กแต่ละคน  โดยเฉพาะพ่อแม่  ผู้ปกครองอย่า
เป็นผู้กดดันเด็กโดยไม่รู้ตัว  เช่น  เด็กมีการพัฒนาด้านสมองซึกขวา  มีความชอบในงานศิลปะ  ชอบ
วาดรูป ขณะเดียวกันพ่อแม่ต้องการให้เก่งในเรื่องคณิตศาสตร์ คำนวณหรือภาษาแล้ว เด็กไม่ได้รับ
การสนับสนุนในเรื่องงานศิลปะหรือการพัฒนาในด้านสมองซีกขวาตั้งแต่เล็กๆ   เด็กคนนั้นก็จะไม่
ประสบความสำเร็จเมื่อเขาโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ต่อไป

ความสำคัญกล้ามเนื้อใหญ่ต่อการพัฒนาเด็กปฐมวัย

ความสำคัญกล้ามเนื้อใหญ่ต่อการพัฒนาเด็กปฐมวัย

             ถ้าเราพัฒนากล้ามเนื้อใหญ่ให้เด็กเล็กมีความสามารถแล้ว จะทำให้เด็กมีพัฒนาการใน

ส่วนอื่นๆตามไปด้วย  เพราะความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อใหญ่ หมายถึง ความสามารถในการ
ควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกาย ซึ่งเริ่มจากศีรษะไปสู่ปลายเท้าจากลำตัวไปยังแขน  มือ  และ
นิ้ว  จากสะโพกไปยังขา  จนถึงปลายเท้า  การเคลื่อนไหวของเด็กจะพัฒนาได้เพียงใดขึ้นอยู่กับ
ความพร้อมของร่างกาย    โอกาส   หรือประสบการณ์ในการเคลื่อนไหวตลอดจนสิ่งแวดล้อมที่
เกี่ยวข้องและสัมพันธ์กับเด็ก   การพัฒนากล้ามเนื้อใหญ่จะเห็นได้จากการเคลื่อนไหวของเด็ก
ตั้งแต่เด็กแรกเกิดเราก็สามารถเห็นการเคลื่อนไหวของเขาแล้ว  ดังนั้นการเคลื่อนไหวในลักษณะ
ต่างๆ ของเด็กแสดงถึงความสามารถของกล้ามเนื้อใหญ่  ไม่ว่าจะเป็นการคลาน  การยืน  การเดิน  การวิ่ง  การกระโดด   เด็กต้องได้รับการฝึก  การพัฒนาตามลำดับ  ซึ่งเริ่มตั้งแต่การเคลื่อนไหว
พื้นฐาน   ทั้งการเคลื่อนไหวอยู่กับที่และการเคลื่อนไหวเคลื่อนที่  ไปจนการเคลิ่อนไหวที่สลับ
ซับซ้อนเพิ่มขึ้น  การฝึกหรือพัฒนาเด็กให้มีความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อใหญ่ได้อย่างมี
ประสิทธิภาพโดยกิจกรรมง่ายๆ เช่น  การร่วมกิจกรรมกีฬาสี  การเล่นเกม  การเล่นกลางแจ้ง
เป็นต้น  จะส่งผลต่อการพัฒนาด้านอื่นๆด้วย ไม่ว่าจะเป็นต้างอารมณ์  จิตใจ   สังคม
ตลอดจนสติปัญญา

ฝึกการคิดแก้ปัญหาตั้งแต่เด็กเล็กๆ

ฝึกการคิดแก้ปัญหาตั้งแต่เด็กเล็กๆ

                   การคิดแก้ปัญหาของมนุษย์เราแต่ละคนขึ้นอยู่กับประสบการณ์  ตลอดจนการอบรมเลี้ยงดู
ตั้งแต่เล็ก ซึ่งมีความจำเป็นจะต้องได้รับการฝึกจึงจะสามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน  ครูปฐมวัยมี
ความสำคัญในการส่งเสริมสนับสนุน และฝึกการคิดแก้ปัญหาให้กับเด็กจนเด็กสามารถแก้ปัญหาได้

อย่างมีคุณภาพ   โดยการพัฒนาและการฝึกการคิดแก้ปัญหาตั้งแต่เริ่มแรกในวัยเด็กเล็ก  เพราะสมองมีความเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว   เซลประสาทที่มีอยู่อย่างมากมายกำลังแตกแขนง  มีการเชื่อมโยงต่อกันในสมอง   ยิ่งเด็กได้รับการฝึกคิดอย่างต่อเนื่อง  อยู่เป็นประจำเซลสมองหรือเซลประสาทยิ่งแตกแขนงขยายตัวอย่างรวดเร็วในช่วงปฐมวัย   ดังนั้นเด็กเล็กจึงต้องอาศัยการเรียนรู้  การอบรมเลี้ยงดู และประสบการณ์ในการแก้ปัญหาที่เหมาะสมกับเด็ก  เช่น   การฝึกการแก้ปัญหาที่เกิดสำหรับตนเอง  การฝึกแก้ปัญหาเมื่อเกิดกับผู้อื่น   เป็นต้น   ถ้าเด็กได้รับการพัฒนาและส่งเสริมการคิดแก้ปัญหาที่เหมาะสม เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ก็จะเป็นคนที่มีคุณภาพในอนาคต

การส่งเสริมทักษะการฟัง พูดสำหรับเด็กปฐมวัย

การส่งเสริมทักษะการฟัง พูดสำหรับเด็กปฐมวัย

             ครูปฐมวัยมีหน้าที่สำคัญที่จะส่งเสริมทักษะการฟัง พูดในเด็กปฐมวัย เพราะมีความจำเป็นต่อเด็กในการที่เด็กจะต้องมีการสื่อสาร การติดต่อกับบุคคลต่างๆในสังคมแวดล้อมของเด็ก เทคนิคหรือแนวทางที่ครูควรจัดกิจกรรมง่ายๆ พอจะกล่าวได้คือ
             - การบอก การอธิบาย ครูควรให้โอกาสเด็กได้บอก แสดงออก แสดงความรู้สึกหรือแสดงความคิดเห็น เพื่อให้ผู้อื่นได้รับรู้ โดยครูเป็นผู้ถาม และเด็กเป็นผู้ตอบ  เด็กแสดงความคิดเห็น ความรู้สึกต่อ
คำถามที่ครูถาม
             - การเล่าเรื่อง ครูให้โอกาสกับเด็กทั้งการได้เล่าเรื่องราวต่างๆ หรือการให้เด็กได้ฟังเรื่องราว ทั้ง
ที่เป็นเรื่องจริง เรื่องที่เป็นจินตนาการ ข่าว เหตุการณ์ นิทาน  เป็นต้น สิ่งสำคัญในการเล่าเรื่องให้เด็กเล็กๆฟังนั้น เรื่องที่เล่าต้องเหมาะสมกับผู้ฟัง เรียงลำดับเรื่องราวโดยไม่ย้อนกลับไปกลับมา เน้นสาระสำคัญของเรื่องมากกว่ารายละเอียด

             กิจกรรมข้างต้นครูจำเป็นต้องจัดเป็นประจำอย่างต่อเนื่อง เด็กจึงจะมีทักษะด้านการฟัง พูดอย่างแท้จริงซึ่งมีผลต่อการสื่อสารของเด็กในอนาคต

ธรรมชาติการเรียนรู้คณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย

ธรรมชาติการเรียนรู้คณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย

                 การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ให้กับเด็กปฐมวัย ครูต้องเข้าใจถึงธรรมชาติของการเรียนรู้คณิตศาสตร์ของเด็กเล็กๆ คือเด็กเรียนรู้จากการที่เขาได้รับจากการปฏิบัติกิจกรรมด้วยตนเอง  ไม่ใช่การเรียนรู้จากการบอกเล่าหรือการสรุปจากการบอกของครูและ ผู้ใหญ่ การเรียนรู้จากการปฏิบัตินั้น จะต้องจัดกิจกรรมโดยใช้สื่อวัสดุอุปกรณ์ของจริง  สื่อที่เป็นรูปภาพ ทักษะทางคณิตศาสตร์ที่ให้เด็กได้ทำคือทักษะการสังเกต การเปรียบเทียบ การจัดกลุ่ม การจำแนก การคาดคะเน การตั้งข้อคาดเดาหรือการตั้งสมมติฐาน นอกจากนั้นจะต้องมีการตั้งคำถาม การอภิปราย การให้เหตุผล การใช้เครื่องมือ การบันทึก และการสรุปผล กิจกรรมดังกล่าวเป็นกิจกรรมที่ทำให้เด็กได้เรียนรู้โดยเปิดโอกาสให้เด็กได้ฝึกการคิด การวิเคราะห์ การให้เด็กได้มีอิสระในการทำกิจกรรมต่างๆ ซึ่งต้องอาศัยเวลาในการทำกิจกรรม เด็กทุกคนต้องได้รับการจัดกิจกรรมดังกล่าว

เพลงกับการพัฒนาเด็ก

เพลงกับการพัฒนาเด็ก

                           เด็กปฐมวัยเป็นวัยทองของชีวิตมนุษย์  การที่ให้เด็กได้พัฒนาตั้งแต่เล็กๆด้วยการให้เด็ก
ได้ฟังเพลงจังหวะช้าๆ  มีผลต่อการทำงานของสมองโดยเฉพาะบริเวณก้านสมอง ดนตรีทำให้จิตใจสงบ

เยือกเย็นและมีใจจดจ่อกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง  เกิดคลื่นสมองที่เรียกว่า คลื่นอัลฟา เมื่อเกิดคลื่นอัลฟาทำให้เกิดสภาวะที่มีสมาธิและเป็นสภาพที่ส่งผลดีต่อการเรียนรู้ของเด็กเล็กๆ ซึ่งขณะนี้เด็กมีสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยให้เด็กมีสมาธิต่อการเรียนรู้ ดังนั้นเราควรจัดให้เด็กได้ฟังเพลงที่กล่าวข้างต้น  นอกจากทำให้เกิดสมาธิแล้ว ยังเกิดผลต่อเด็กดังนี้
                          - เกิดกระบวนการคิดอย่างสร้างสรรค์  ส่งเสริมจินตนาการ
                          - มีความสุขสนุกสนานเพลิดเพลิน มีความรู้สึกผ่อนคลาย
                          - เกิดทักษะการฟัง
                          จากที่กล่าวข้างต้นเป็นเพียงตัวอย่างของผลการใช้เพลงอันเหมาะสมที่เกิดกับเด็ก ผู้ใหญ่จึงต้องพิจารณาการนำเพลงมาใช้ในการพัฒนาเด็กเพื่อประโยชน์ในการพัฒนาเด็กอย่างมึคุณค่า

นิทานเรื่อง กุ๋งกิ๋งไปสวนสัตว์

นิทานเรื่องทำบุญ

เพื่อนสัตว์น่ารัก A-Z

นับเลข บวก ลบ

การพัฒนาสมรรถภาพทางกายสำหรับเด็กปฐมวัย

การพัฒนาสมรรถภาพทางกายสำหรับเด็กปฐมวัย

                        การพัฒนาสมรรถภาพทางกายหรือการพัฒนากล้ามเนื้อใหญ่  เริ่มตั้งแต่เด็กแรกเกิด ซึ่ง
เด็กมีการเคลื่อนไหวตามธรรมชาติ  โดยเด็กไม่ต้องได้รับการฝึกหัด    การเคลื่อนไหวที่สลับซับซ้อน 
บางอย่างเด็กจำเป็นต้องได้รับการฝึกฝน   เมื่อเด็กมีการโตขึ้นไม่ว่าจะเป็นการเดิน  การวิ่ง  การกระโดด
การเคลื่อนไหว  เป็นต้น  การพัฒนากล้ามเนื้อใหญ่ของเด็กปฐมวัย สรุปแล้วหมายถึง  ความสามารถใน
การควบคุมการเคลื่อนไหวร่างกาย  ได้แก่  การควบคุมกล้ามเนื้อแขน  ขา  ลำตัว   ความสามารถในการ
ควบคุมการเคลื่อนไหวร่างกายของเด็กจะเริ่มจากศีรษะ  ไปยังส่วนเท้า จากลำตัวไปยังแขน  มือ  นิ้ว
จากสะโพกไปยังขา  จนกระทั่งถึงปลายเท้า ซึ่งเป็นการควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อใหญ่    ไปสู่
การทำงานของกล้ามเนื้อเล็ก    ดังนั้นผู้ใหญ่จึงควรส่งเสริมสนับสนุนการพัฒนากล้ามเนื้อใหญ่ของ

เด็กในแนวทางที่ถูกต้องและเหมาะสมกับพัฒนาการของเด็กวัยนี้

เด็กปฐมวัยกับละครสร้างสรรค์

เด็กปฐมวัยกับละครสร้างสรรค์

                          การจัดกิจกรรมละครสร้างสรรค์เพื่อให้เด็กปฐมวัยได้ร่วมกันทำกิจกรรมนั้นมีผลต่อเด็กเป็นอย่างมาก 
จุดประสงค์ของละครสร้างสรรค์เพื่อส่งเสริมและกระตุ้นให้เด็กได้คิด  ตลอดจนแสดงออกตามแบบละครที่ไม่มีรูปแบบ
ตายตัว  สิ่งสำคัญในการจัดกิจกรรมละครสร้างสรรค์คือครูต้องคอยให้การสนับสนุน แนะแนวเด็กอย่างต่อเนื่องและคอย
อำนวยความสะดวกให้แก่เด็ก   ลักษณะของละครสร้างสรรค์ในเด็กปฐมวัยคือ
                         -การแสดงละครเป็นไปตามความสามารถของเด็ก
                         -เป็นการพัฒนาเด็กในทุกด้าน
                         -เด็กแสดงละครด้วยความคิดของตนเองและความพอใจ
                         -ไม่จำเป็นต้องท่องจำบททุกตอน
                         -ฉากและเครื่องแต่งกายมีประกอบบ้างเพื่อเป็นการช่วยในเรื่องจินตนาการ
                         -ไม่มีการกำกับการแสดงอย่างจริงจัง
                         -เด็กช่วยกันคิดในการแสดงละครสร้างสรรค์โดยได้รับคำแนะนำจากครู

                         ดังนั้นการแสดงละครสร้างสรรค์ในเด็กปฐมวัยจึงให้ประโยชน์ในการพัฒนาเด็กอย่างเป็นองค์รวม

การเล่นเกมการเล่นและเกมการศึกษา

การเล่นเกมการเล่นและเกมการศึกษา

                    กิจกรรมที่เรารู้จักว่าเป็นการเล่นเกมการละเล่นนั้นคือสิ่งที่ผู้ใหญ่จัดให้เด็กเล็กได้เล่น  อาจจะเป็นการเล่นกลุ่มเล็กหรือกลุ่มใหญ่  การเล่นสำหรับเด็กเล็กควรเป็นเกมการละเล่นที่มีกติกาไม่ยุ่งยากนัก   จุดประสงค์ให้เด็กได้เกิดความสนุกสนาน  และพัฒนาการด้านร่างกายโดยเฉพาะกล้ามเนื้อใหญ่   ครูเป็นผู้อธิบายให้เด็กได้เข้าใจก่อนการเล่น      ส่วนเกมการศึกษา      เป็นเกมการเล่นที่ช่วยพัฒนาการด้าน
สติปัญญา   มีกติกาง่ายๆ  เด็กสามารถเล่นคนเดียวหรือเล่นเป็นกลุ่มก็ได้     จุดประสงค์คือการพัฒนา
สติปัญญาในเรื่องการฝึกให้เด็กได้รู้จักการสังเกต    การคิดหาเหตุผล   การฝึกความคิดรวบยอดเกี่ยวกับสี  รูปร่าง  จำนวน  ประเภท  การแก้ปัญหา  เป็นต้น  เกมการศึกษา ที่นำมาให้เด็กได้เล่นเพื่อการพัฒนาได้แก่   เกมจับคู่   เกมเรียงลำดับ โดมิโน   ลอตโต   ภาพตัดต่อ   เกมจัดหมวดหมู่    เป็นต้น    ทั้งการเล่น

เกมการละเล่นและเกมการศึกษา   ครูผู้สอนจะต้องเข้าใจจุดประสงค์ของการจัดกิจกรรม   ตลอดจนวิธีการ   และเตรียมสื่อวัสดุอุปกรณ์ให้พร้อมจึงจะเกิดการพัฒนาเด็กเล็กอย่างมีคุณภาพ 

การส่งเสริมทักษะการฟัง พูดสำหรับเด็กปฐมวัย

การส่งเสริมทักษะการฟัง พูดสำหรับเด็กปฐมวัย

             ครูปฐมวัยมีหน้าที่สำคัญที่จะส่งเสริมทักษะการฟัง พูดในเด็กปฐมวัย เพราะมีความจำเป็นต่อเด็กในการที่เด็กจะต้องมีการสื่อสาร การติดต่อกับบุคคลต่างๆในสังคมแวดล้อมของเด็ก เทคนิคหรือแนวทางที่ครูควรจัดกิจกรรมง่ายๆ พอจะกล่าวได้คือ
             - การบอก การอธิบาย ครูควรให้โอกาสเด็กได้บอก แสดงออก แสดงความรู้สึกหรือแสดงความคิดเห็น เพื่อให้ผู้อื่นได้รับรู้ โดยครูเป็นผู้ถาม และเด็กเป็นผู้ตอบ  เด็กแสดงความคิดเห็น ความรู้สึกต่อ
คำถามที่ครูถาม
             - การเล่าเรื่อง ครูให้โอกาสกับเด็กทั้งการได้เล่าเรื่องราวต่างๆ หรือการให้เด็กได้ฟังเรื่องราว ทั้ง
ที่เป็นเรื่องจริง เรื่องที่เป็นจินตนาการ ข่าว เหตุการณ์ นิทาน  เป็นต้น สิ่งสำคัญในการเล่าเรื่องให้เด็กเล็กๆฟังนั้น เรื่องที่เล่าต้องเหมาะสมกับผู้ฟัง เรียงลำดับเรื่องราวโดยไม่ย้อนกลับไปกลับมา เน้นสาระสำคัญของเรื่องมากกว่ารายละเอียด

             กิจกรรมข้างต้นครูจำเป็นต้องจัดเป็นประจำอย่างต่อเนื่อง เด็กจึงจะมีทักษะด้านการฟัง พูดอย่างแท้จริงซึ่งมีผลต่อการสื่อสารของเด็กในอนาคต

ความรู้ครูต่อการจัดกิจกรรมศิลปะให้เด็กปฐมวัย

ความรู้ครูต่อการจัดกิจกรรมศิลปะให้เด็กปฐมวัย

             การจัดกิจกรรมศิลปะให้กับเด็กปฐมวัยสิ่งสำคัญที่สุดคือครูจะต้องคำนึงถึงผลที่จะเกิดกับเด็ก
เพราะเป็นช่วงในการพัฒนาเด็กได้ดีที่สุด  กิจกรรมศิลปะเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมสร้างสรรค์ ซึ่งถือว่า
เป็นกิจกรรมสำคัญในการพัฒนาสมองของเด็ก โดยเฉพาะความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ จินตนาการซึ่งเป็น
ช่วงสำคัญของชีวิต สิ่งที่ครูต้องตระหนักมีดังนี้
           ด้านตัวเด็ก
           -ครูจะต้องให้เด็กได้พัฒนาในเรื่องของการแสดงออกอย่างอิสระ การส่งเสริมอิสรภาพ
ในการทำงาน และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อน
           -การให้เด็กมีสุนทรียภาพต่อสิ่งแวดล้อม ชื่นชมและมีทัศนคติที่ดีต่อสิ่งต่างๆ และมีทักษะการ
สังเกต
           -การที่เด็กมีความพอใจ ความเพลิดเพลิน และความสนุกสนาน การได้แสดงออกทางความคิด
เห็นและการได้พัฒนาทักษะทางภาษาไปพร้อมกัน
         ด้านตัวครู
           -ให้โอกาสเด็กในการทำงานอย่างอิสระ เคารพในความแตกต่างของแต่ละคน
           -ชื่นชมในผลงานของเด็ก ส่งเสริมความมั่นใจในความสามารถของเด็ก
           -ตั้งใจในการตอบคำถาม และให้ความสนใจในการพูดหรือแสดงความคิดเห็นของเด็ก

         ที่กล่าวข้างต้นเป็นเพียงตัวอย่างของบทบาทของครูต่อการจัดกิจกรรมศิลปะซึ่งมีความสำคัญยิ่งต่อเด็ก 

สมองกับการจำของเด็ก

สมองกับการจำของเด็ก

                   การจัดประสบการณ์ให้กับเด็กปฐมวัย ครูปฐมวัยใช้การจัดกิจกรรมผ่านการเล่นเพื่อให้เกิด
การเรียนรู้ เด็กควรมีความเพลิดเพลินซึ่งสัมพันธ์กับการทำงานของสมองที่ต้องให้เด็กมีอารมณ์ทางบวก
การจำของสมองจะจำสิ่งที่เรียนรู้ไปหลังจาก 24 ชั่งโมงมีดังนี้
                  การฟังคำบรรยาย อย่างเดียวโดยไม่มีการซักถามจะจำได้ร้อยละ 5
                  การอ่านเรื่องราวซึ่งให้แง่คิดความเห็นจะจำได้ร้อยละ 10
                  การฟังด้วยหูและเห็นด้วยภาพจะจำได้ร้อยละ 20
                  การแสดงจะจำได้ร้อยละ 30
                  การอภิปรายถกเถียงจะจำได้ร้อยละ 50
                  การลงมือปฏิบัติจะจำได้ร้อยละ 75
                  การนำสิ่งที่ได้ปฏิบัติมาสอนจะจำได้ร้อยละ 90
                 ดังนั้นการที่จะทำให้เด็กปฐมวัยได้เกิดประสบการณ์หรือให้เด็กได้เกิดการเรียนรู้ ครูต้องวาง

แผนในการจัดกิจกรรมโดยใช้ความรู้ดังกล่าวในการออกแบบกิจกรรมเพื่อให้เด็กได้พัฒนามากที่สุด

ป้ายนิเทศในห้องเรียนของเด็กปฐมวัย

ป้ายนิเทศในห้องเรียนของเด็กปฐมวัย

                          การจัดป้ายนิเทศในห้องเรียนเด็กปฐมวัยมีความสำคัญสำหรับการจัดประสบการณ์เพื่อ
พัฒนาเด็กไม่ได้จัดเพื่อความสวยงามเท่านั้น  แต่การจัดป้ายนิเทศมีความสำคัญต่อการเรียนรู้ของเด็ก
เพราะทำให้เด็กได้ขยายประสบการณ์จากเนื้อหาที่เด็กได้เรียนรู้จากการจัดประสบการณ์ของครู เด็กได้
สื่อสารกับบุคคลต่างๆ เด็กได้เกิดความภูมิใจ  เป็นต้น ดังนั้นครูจำเป็นจะต้องจัดป้ายนิเทศที่ประกอบด้วย
ลักษณะดังนี้
                      - ติดภาพหรือเรื่องราวที่ต้องการให้เด็กรู้ และทำกิจกรรมในสัปดาห์ที่กำลังเรียน
                      - ติดภาพและผลงานของเด็กพร้อมชื่อเจ้าของผลงาน
                      - ติดภาพหรือโปสเตอร์ที่เกี่ยวกับพฤติกรรมซึ่งต้องการให้เด็กได้ทำ
                      - ติดภาพทบทวนสิ่งที่เรียนในสัปดาห์ก่อน
                      ฉะนั้น การจัดป้ายนิเทศมีความสำคัญต่อเด็กเป็นอย่างยิ่ง ครูจะต้องวางแผนการจัด และ

ดำเนินการจัดอย่างต่อเนื่องและเป็นปัจจุบัน

การเล่านิทาน การอ่านหนังสือให้เด็กฟัง

การเล่านิทาน การอ่านหนังสือให้เด็กฟัง

           มีการวิจัยและติดตามผลการเล่านิทาน และการอ่านหนังสือให้เด็กฟังนั้นถ้าครู พ่อแม่ ผู้ปกครองเริ่มทำตั้งแต่เด็กยังเล็กๆ   จะมีผลต่อพัฒนาการในด้านต่างๆอย่างดีมากทั้งพัฒนาการในเรื่องภาษา การอ่าน การฟัง การสื่อสาร  คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และที่สำคัญนิสัยรักการอ่าน ตลอดจนการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมให้กับเด็กตั้งแต่แรกเริ่ม มีการยืนยันทั้งในประเทศและต่างประเทศ  เช่น  เกาหลี ญี่ปุ่น  สิงค์โปร์  เป็นต้น  สำหรับประเทศไทยเราเริ่มมีการนำมาใช้และมีวิจัยที่สนับสนุน ผลของงานวิจัยแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการทางภาษาโดยเฉพาะการพูดเมื่อเด็กมีความเข้าใจภาษามากขึ้น  สามารถสื่อสารโต้ตอบได้ดีขึ้น  ก็จะทำให้เด็กสามารถเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ได้ดีและมากขึ้น  ส่งผลให้เกิดการเรียนรู้ในสิ่งต่างๆ รอบต้ว  ซึ่งก็จะส่งผลกลับไปที่ศักยภาพทางภาษาของเด็ก   ภาษานี้เกี่ยวข้องกับการทำงานของสมอง  การอ่านหนังสือให้เด็กฟัง  การเล่านิทานให้เด็กในเวลาที่เหมาะสม จะทำให้สมองได้ทำงาน พร้อมกับการพัฒนาภาษาไปพร้อมกัน   เมื่อเด็กมีความเข้าใจภาษามากขึ้น สามารถสื่อสารโต้ตอบได้ดีขึ้น  ก็จะทำให้เด็กสามารถเข้าใจเรื่องราวต่างๆได้ดีและมากขึ้น ส่งผลให้เกิดการเรียนรู้ในสิ่งต่างๆรอบตัว

สาระสำคัญบางประการที่ควรรู้ในการเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย

สาระสำคัญบางประการที่ควรรู้ในการเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย

           สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับการอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย พอจะกล่าวได้เป็นประเด็นต่างๆ ดังนี้

          -เด็กเรียนรู้พฤติกรรมต่างๆ  จากพ่อแม่  ครู และผู้ที่อยู่ใกล้ชิดและเลียนแบบสิ่งที่ประทับใจ
          -การเอาใจใส่อบรมเลี้ยงดูเด็กควรดำเนินการตั้งแต่ในช่วง 8 ปีแรกของชีวิต  เพราะเป็นช่วงที่มีความสำคัญยิ่ง
          -เด็กจะเจริญเติบโตและเรียนรู้ได้ดีที่สุดเมื่อได้รับการดูแลเอาใจใส่อย่างดี  สม่ำเสมอ และต่อเนื่องจากพ่อ แม่  และผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิด
          -อาหารที่เหมาะสม   เพียงพอ  และการดูแลสุขภาพในเด็กปฐมวัยมีความจำเป็นอย่างยิ่งเช่นเดียวกัน
          -การสนับสนุนจากบุคคลรอบข้างเด็กอย่างถูกต้อง  และสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภ้ย  จะช่วยให้เด็กเรียนรู้  และมีพัฒนาการรอบด้านอย่างสมดุลทั้งด้านร่างกาย  อารมณ์ จิตใจ  สังคม  และสติปัญญา
          -เด็กชายหรือหญิง  มีความต้องการพื้นฐานเหมือนกัน ไม่ว่าด้านร่างกาย  อารมณ์ จิตใจ  และ
สติปัญญา

เด็กและการเล่นกลางแจ้ง

เด็กและการเล่นกลางแจ้ง

                          กิจกรรมกลางแจ้งมีความสำคัญกับเด็กปฐมวัย อย่าปล่อยให้เด็กเล่นอยู่เฉพาะในห้อง
เท่านั้น การเล่นกลางแจ้งเป็นกิจกรรมที่เด็กมีโอกาสออกไปนอกห้อง เด็กได้เคลื่อนไหวร่างกาย  ส่งผลให้กล้ามเนื้อใหญ่และกล้ามเนื้อเล็กได้รับการพัฒนา ด้วยการเดิน วิ่ง กระโดด ยืน นั่ง ฯลฯ เด็กได้เล่นอิสระจากการเล่นอุปกรณ์เครื่องเล่นสนามประเภทต่างๆ การจัดเครื่องเล่นสนามให้เด็กนั้นสิ่งที่ต้องคำนึงเป็นอันดับแรกคือ ความปลอดภัยที่มีต่อเด็ก สำหรับเครื่องเล่นสนามที่จัดให้เด็กได้พัฒนาอย่างครบถ้วนได้แก่ เครื่องเล่นประเภทปีนป่าย   ตาข่ายสำหรับการปีนเล่น  เครื่องเล่นสำหรับการหมุน เครื่องเล่นสำหรับการโยก  เครื่องเล่นสำหรับการเลื่อน  การลากจูง เครื่องเล่นสำหรับการทรงตัว  การโหน นอกจากนั้นสิ่งที่มีคุณค่าสำหรับเด็กคือการเล่นน้ำ  การเล่นทราย   ซึ่งทรายเป็นสิ่งที่เด็กชอบเล่นมากเด็กสามารถก่อทรายเป็นรูปแบบต่างๆ จากการคิดและสามารถนำวัสดุอื่นมาประกอบการเล่นตกแต่งทรายที่ตนเองก่อ ไม่ว่ากิ่งไม้ เปลือกหอย  อุปกรณ์ประกอบการเล่นทรายต่างๆ เป็นต้น บ่อทรายที่จัดให้เด็กควรระวังในเรื่องของความสะอาดอย่าให้สัตว์ทำให้เกิดความสกปรก การเล่นกลางแจ้งจึงจำเป็นและสำคัญต่อเด็ก

เป็นอย่างยิ่ง

ความจำเป็นของการเล่นสำหรับเด็กปฐมวัย

ความจำเป็นของการเล่นสำหรับเด็กปฐมวัย

            การเล่นหรือการให้เด็กได้พักมีความจำเป็นสำหรับเด็ก เพราะสมองมีจังหวะหรือวิถีของการ
ทำงาน วงจรการทำงานของสมองมีผลต่อการเรียนรู้และการรับรู้ของเด็ก เมื่อใดที่ถึงจุดสูงสุดที่สมอง
ต้องการพักการเรียนรู้ก็จะเริ่มตกลง เมื่อสมองได้พักการเรียนรู้ก็จะเกิดขึ้น  ดังนั้นการให้เด็กได้เล่นจึง
มีความจำเป็น  การเล่นช่วยให้เด็กคลายความวิตกกังวล  ได้ระบายความเครียด ระบายพลังงานส่วน
เกินออกไป  การเล่นช่วยพัฒนาการเรียนรู้ของเด็กหลายด้าน  เช่น ทักษะทางด้านภาษา ความสามารถ
ทางคณิตศาสตร์  ทักษะทางด้านวิทยาศาสตร์ ฯลฯ  สิ่งที่กล่าวเด็กได้พัฒนาจากการเล่น  นอกจากนั้น
การเล่นทำให้เด็กรับรู้เอกลักษณ์ของตนเอง คือเด็กมีโอกาสได้พัฒนาการรับรู้เอกลักษณ์ของตนเอง
และที่สำคัญการเล่นเป็นการเตรียมสมองให้พร้อมต่อการใช้งาน  กิจกรรมต่างๆที่เด็กได้เล่นจะสร้าง

สมองทุกส่วนให้พร้อมสำหรับการดำเนินกิจกรรมหรือการเรียนรู้เมื่อเด็กโตขึ้น

มุมหนังสือคืออะไร

มุมหนังสือคืออะไร

       มุมหนังสือส่วนใหญ่เราจะใช้ในห้องเรียนของเด็กปฐมวัย  โดยการจัดบริเวณหนึ่งในห้องเรียนเป็นที่
ให้เด็กได้สัมผัสกับหนังสือเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ มีที่สำหรับอ่าน มีชั้นสำหรับการวางหนังสือ มีหนังสือนิทาน มีอุปกรณ์เพื่อสร้างบรรยากาศทำให้เด็กสบาย มีสมาธิ เพลิดเพลิน มีป้ายชื่อนิทานที่ครูอ่าน นอกจากนั้นยังมีอุปกรณ์อื่นๆดังนี้
     -อุปกรณ์สำหรับการเขียน
     -อุปกรณ์เสริม เช่น เครื่องเล่นเทปหรือซีดี หูฟัง เป็นต้น
     -สมุดเซ็นยืมหนังสือกลับบ้าน
     -ตะกร้าสำหรับใส่หุ่นมือต่างๆ
     -ข้อความเกี่ยวกับข้อตกลงที่เด็กร่วมกับกำหนด เป็นต้น
     ดังนั้นมุมหนังสือจึงมีความจำเป็นและมีความสำคัญต่อการพัฒนาเด็กในด้านต่างๆ ครูปฐมวัยจะต้อง

ดำเนินการจัดให้มีและส่งเสริมให้เด็กได้ใช้ประโยชน์จากมุมหนังสือให้เต็มที่

กิจกรรมกลางแจ้งสำหรับเด็กปฐมวัย

กิจกรรมกลางแจ้งสำหรับเด็กปฐมวัย

                         กิจกรรมกลางแจ้งเป็นกิจกรรมที่จัดให้กับเด็กปฐมวัยนอกห้องเรียนเพื่อเป็นการพัฒนาด้านร่างกายให้กับเด็กซึ่งต้องได้พัฒนากล้าเนื้อใหญ่ กล้ามเนื้อเล็ก ได้รับการพัฒนาด้านการเคลื่อนไหวในส่วนต่างๆของร่างกาย ครูจำเป็นจะต้องมีจุดมุ่งหมายหรือจุดประสงค์ในการจัดกิจกรรมกลางแจ้ง
ซึ่งประกอบด้วยการจัดกิจกรรมให้เด็กได้มีกิจกรรมดังนี้
                         -เล่นเครื่องเล่นสนาม  -   การเล่นทราย
                         -การเล่นน้ำ   -การเล่นสมมติในบ้านจำลอง
                         -การเล่นกับอุปกรณ์กีฬา -การเล่นในมุมช่างไม้

                        สำหรับกิจกรรมที่ครูมักจัดให้เล่นที่เป็นที่นิยมจัดให้กับเด็กปฐมวัยเมื่อครูจัดกิจกรรมกลางแจ้งคือการจัดกิจกรรมการเล่นเกมการละเล่น  เกมที่จัดควรเป็นเกมที่เด็กเข้าใจในวิธีเล่นที่ง่ายๆสำหรับทุกคน จุดประสงค์สำคัญคือให้เด็กได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลิน และได้ออกกำลังกาย เช่น การเล่นรีรีข้าวสาร มอญซ่อนผ้า แม่งู เป็นต้น     

แนวการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย

 

แนวการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย

1. การจัดกิจกรรมพัฒนาร่างกาย

1. การจัดกิจกรรมที่พัฒนากล้ามเนื้อมัดใหญ่ เป็นการจัดกิจกรรมที่พัฒนาความแข็งแรงของกล้ามเนื้อมัดใหญ่ เช่น
   • การเล่นกลางแจ้ง
   • การเล่นเครื่องเล่นสนาม
   • การเล่นกิจกรรมเคลื่อนไหว
   • การเล่นกายบริหาร
   • การเล่นกีฬาและเกม เช่น เตะบอล วิ่งเปรี้ยว
2. กิจกรรมพัฒากล้ามเนื้อมัดเล็ก
   • กิจกรรมสร้างสรรค์ เช่น การปั้น การฉีก ปะ การระบายสี ฯลฯ
   • กิจกรรมมอนเตสซอรี่ ชุดต่างๆ ที่เป็นอุปกรณ์ พัฒนากล้ามเนื้อ มือ ตา และประสาทสัมผัส
   • การเล่นเกม ต่อภาพ (ภาพตัดต่อ) ตัวต่อพลาสติก
   • การช่วยเหลือตนเอง เช่น การสวมใส่เสื้อผ้า การติดกระดุม รูดซิป ฯลฯ การรับประทานอาหารเอง

2. การจัดกิจกรรมพัฒนาด้านอารมณ์และจิตใจ
เป็นการจัดกิจกรรมเพื่อพัฒนาความพร้อมด้านอารมณ์ และจิตใจ เกิดความรู้สึกที่ดีต่อตนเองและผู้อื่น โดยยึดหลักปรัชญาจิตวิทยานีโดฮิวแบนนัส และวอลดอร์ฟ

1. การจัดกิจกรรมผ่านการเล่น เดี่ยว และกลุ่ม
2. การฝึกปฎิบัติผ่านประสบการณ์ตรงในชีวิตประจำวัน
3. การใช้นวัตกรรมการเรียนการสอนในรูปแบบการวางแผนปฎิบัติและทบทวน
4. การจัดกิจกรรมผ่านสื่อ โดยเปิดโอกาสให้เด็กได้เรียนรู้ผ่านการเล่น การเลือกและแก้ปัญหาด้วยตนเอง ด้วยกิจกรรมมอนเตสซอรี่ และกิจกรรมห้อพหุปัญญา
5. การจัดกิจกรรมที่สนองตอบความแตกต่างระหว่างบุคคลด้วยห้องปัญญาพาเพลิน
6. การจัดกิจกรรมส่งเสริมให้รักและดุแลสิ่งแวดล้อมด้วยกิจกรรมเกษตร กิจกรรมการเก้บขยะ การรีไซเคิล การส่งเสริมให้ประหยัดทรัพยากร
7. การจัดกิจกรรมส่งเสริมด้านศาสนา เช่นการทำบุญ การบริจาคสิ่งของ การช่วยเหลือผู้อื่น ฯลฯ โดยใช้จิตวิทยานีโอฮิวแมนนีสเป็นการเสริมแรงทางบวกและลบ

3. การจัดกิจกรรมส่งเสริมด้านสังคม
เป็นการจัดกิจกรรมที่มุ่นเน้นการเตรียมความพร้อมพัฒนาการด้านสังคมให้สามารถเล่นและทำงานร่วมกับผูัอื่นได้อย่างราบรื่น มีลักษณะนิสัยที่ดีไม่ทำตนให้เป็นที่เดือดร้อนแก่ตนเองและผู้อื่น ช่วยเหลือตนเองได้ตามวัย มีความรับผิดชอบและรักการทำงาน ฯลฯ

1. ฝึกและปลูกฝังนิสัยการกินที่ดี รู้จักช่วยเหลือตนเองในการรับประทานอาหาร
2. ปลุกฝังทักษะการช่วยเหลือตนเอง การแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ด้วยนวัตกรรมที่หลากหลาย เช่น กิจกรรมมอนเตสซอรี่ กิจกรรมการเรียนแบบโครงงาน (Project Approach) กิจกรรมพหุปัญญา
3. การจัดกิจกรรมส่งเสริมด้านความรับผิดชอบและการทำงานร่วมกับผู้อื่น โดยใช้กิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ และกิจกรรมกลุ่มแบบร่วมมือ
4. การฝึกความรับผิดชอบความเชื่อมั่นในตนเองด้วยการมอบหมายหน้าที่ แบ่งคงามรับผิดชอบให้เด็กๆ ได้ลงมือปฎิบัติ
5. ฝึกวินัยการเคารพกฎเกณฑ์ด้วยกิจกรรม มอนเตสซอรี่ กิจกรรมเกมการละเล่น กิจกรรมทัศนศึกษา และการปฎิบัติกิจกรรมตามตารางกิจกรรม

4. การจัดกิจกรรมพัฒนาด้านสติปัญญา

1. กิจกรรมพัฒนาความคิด ครูจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์ด้วยเทคนิคใช้คำถาม การเปรียบเทียบ จำแนก จัดหมวดหมู่ การตั้งสมุติฐาน การคาดคะเน ด้วยการลงมือปฏิบัติจริงและด้วยการใช้เทคนิคการใช้คำถามหลายๆ ประเภท การทดลอง การศึกษานอกสถานที่ การประกอบอาหาร ฯลฯ
2. การจัดกิจกรรมพัฒนาด้านภาษา จัดกิจกรรมให้เด็กได้มีโอกาสได้ใช้ภาษาในสารสื่อสาร การเล่านิทาน การร้องเพลง ท่องคำคล้องจอง การเล่นบทบาทสมมุติ เล่นละคร การจัดกิจกรรมการอ่าน การเขียน เช่น ธนาคารคำ การเรียนรู้ด้วยนวัตกรรม การเรียนรู้ภาษาด้วยวิธีธรรมชาติ แบบองค์รวม (Whole Language) การพูดหรือเล่าเรื่องหน้าชั้น เป็นต้น
3. การจัดกิจกรรมส่งเสริมความคิกสร้างสรรค์ โดยเน้นการใช้กิจกรรมศิลปะ และคนตรี ใช้กิจกรรมเคลื่อนไหวจังหวะ หรือเคลื่อนไหวสร้างสรรค์อย่างอิสระผ่านอุปกรณ์ การเลาน บ่อน้ำ บ่อทราย การเล่นก่อสร้าง ฯลฯ

ศิลปะสำหรับเด็ก

หลักสูตรศิลปะเด็กสร้างสรรค์ (Creative Kids Art) มุ่งเน้นพัฒนาความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ ความอิสระทางความคิดและจินตนาการ เรียนรู้วิธีการและเทคนิครูปแบบใหม่ๆ พร้อมกับการปฎิบัติงานจริงภายในห้องเรียนศิลปะ มีการผสมผสานรูปแบบของงานศิลปะที่หลากหลายเข้าด้วยกัน

เด็กจะได้รับการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการ โดยการถ่ายทอดผ่านทางงานศิลปะ เรียนรู้ขั้นตอนการทำงานศิลปะอย่างมีระเบียบแบบแผน นอกจากเด็กๆจะได้รับการผ่อนคลาย และสนุกสนานกับเทคนิคและวิธีการสร้างสรรค์งานศิลปะในรูปแบบต่างๆแล้ว ยังเป็นการฝึกสมาธิ ฝึกความอดทน พร้อมกับสร้างเสริมสุนทรียภาพทางอารมณ์ ซึ่งจะทำให้เกิดความสมดุลย์ระหว่างความเข้มแข็งและความอ่อนโยนในจิตใจของเด็กๆ

ผู้รับผิดชอบการสอน จันทนี กุณฑลจินดา (ครูบี) ศิลปกรรมศาสตร์บัณฑิต สาขาจิตรกรรม มหาวิทยาลัยบูรพา มีประสบการณ์การสอนศิลปะโดยตรง จากโรงเรียนสอนศิลปะสมุดไทย

สอนเด็กในช่วงอายุ 4-10 ปี โดยใน 1 ห้องเรียนจะสอนประมาณ 3-8 คน เด็กเล็กและเด็กโตสามารถเรียนร่วมกันได้ คอร์สศิลปะ 1 คอร์สประกอบด้วยการเรียนทั้งหมด 4 ครั้ง ราคา 1,000 บาท (รวมค่าอุปกรณ์) ในแต่ละครั้งจะใช้เวลาเรียน 1 ชั่วโมงครึ่ง โดย เด็กทุกคนจะได้รับผลงาน พร้อมการประเมินผลงานกลับไปด้วยทุกครั้ง




รายละเอียดวิชา และอายุ

1.ศิลปะเด็กวัยซน (อายุ 2 ขวบครึ่ง) น้องๆจะได้ทำกิจกรรมด้านศิลปะเพื่อเสริมสร้างพัฒนาการด้านร่างกาย อารมณ์ สังคม และสติปัญญาไปพร้อมๆกับความสนุกสนานในห้องเรียน เรียน 8 ครั้งๆละ 40 นาที ค่าเรียน 2,100 บาท รวมอุปกรณ์


2.ศิลปะเด็ก คิด คิดสร้างสรรค์ (อายุ 4- 7 ขวบ) เป็นหลักสูตรที่ช่วยเสริมสร้างจินตนาการทางศิลปะเน้นพัฒนาการเด็กด้านอารมณ์ และความคิดสร้างสรรค์ ฝึกทักษะการวาดภาพ ใช้สีขั้นพื้นฐาน การปั้น ประดิษฐ์ และพิมพ์ภาพเพื่อเตรียมความพร้อมในการเรียนวิชาเตรียมพื้นฐานศิลปะต่อไปเรียน 8 ครั้งๆละ 2 ชั่วโมง ค่าเรียน 2,800 บาท รวมอุปกรณ์


3.เตรียมพื้นฐานศิลปะ (อายุ 8 ขวบ) เป็นคอร์สที่ต่อเนื่องจากหลักสูตรศิลปะเด็กซึ่งจะเสริมให้เด็กมีเทคนิคทางศิลปะเพิ่มมากขึ้น น้องๆจะได้เริ่มวาดรูปให้มีแสง-เงาอย่างง่ายๆได้ ด้วยการแรเงาและการไล่สี มีการใช้สีและการสร้างภาพด้วยวิธีการใหม่ๆ เพื่อมารองรับความคิดสร้างสรรค์ด้อย่างสมบูรณ์ยิ่งขึ้น เรียน 8 ครั้งๆละ 2 ชั่วโมง ค่าเรียน 2,800 บาท รวมอุปกรณ์


4.พื้นฐานศิลปะ (อายุ 9-12ปี) ฝึกพื้นฐานศิลปะตั้งแต่ความเข้าใจเรื่องการวาดเส้น แสง เงา น้ำหนักการลงสี และ ฝึกปฏิบัติงานศิลปะในรูปแบบ 2 และ 3 มิติ เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ที่จะคิด และทำงาน ในเชิงสร้างสรรค์ พร้อมที่จะเรียนวิชาวาดเส้นและศิลปะอื่นๆต่อไป เรียน 8 ครั้งๆละ 2 ชั่วโมง ค่าเรียน 2,800 บาท รวมอุปกรณ์


5.พื้นฐานสีน้ำ / สีน้ำมัน (อายุ 5-12ปี) วิชาเลือกสำหรับนักเรียนที่เรียนหลักสูตรพื้นฐานศิลปะมาแล้ว ผู้เรียนจะได้ฝึกฝนเทคนิค สีน้ำ สีน้ำมัน เรียน 8 ครั้งๆละ 2 ชั่วโมง ค่าเรียน 3,400 บาท อุปกรณ์ 1,400 บาท( ไม่รวมค่ากระดาษและเฟรม )


6.วาดเส้น 1,2 ( อายุ 13 ปีขึ้นไป) สอนพื้นฐานตั้งแต่การร่างภาพ (Outline) สัดส่วน(Proportion) การลงแสงเงา (Shade) การจัดวางภาพ (Composition) โดยฝึกวาดหุ่นนิ่งและวัตถุประเภทต่างๆเหมาะสำหรับ นักเรียนที่ต้องการเตรียมความพร้อมเพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยสาขาวิชาทางศิลปะ และผู้สนใจทั่วไป เรียน 8 ครั้งๆละ 3 ชั่วโมง ค่าเรียน 2,800 บาท รวมอุปกรณ์


7.ความถนัดทางศิลป์ (อายุ13 ปี- เตรียมสอบเอ็นทรานซ์) (จิตรกรรม สถาปัตยฯ ทัศนศิลป์-นฤมิตศิลป์ พัสตราภรณ์ องค์ประกอบศิลป์มัณฑนศิลป์สาขา ประยุกต์ศิลป์ นิเทศศิลป์ ตกแต่งภายใน ออกแบบจิวเวลรี่ ออกแบบผลิตภัณฑ์) สำหรับน้องๆที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ในสาขาเฉพาะที่ต้องสอบวิชาความถนัดทางศิลปะน้องๆจะได้เรียนรู้และฝึกฝนเทคนิคการทำข้อสอบเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนสอบ เรียน 8 ครั้งๆละ 3 ชั่วโมง ค่าเรียน 2,800 บาท รวมอุปกรณ์ขั้นพื้นฐาน


8.การเขียนภาพด้วยสีน้ำ , สีน้ำมัน , สีพาสเทล ระดับต้น/ กลาง /สูง (อายุ 13 ปีขึ้นไป หรือบุคคลทั่วไปที่สนใจ) สอนการวาดรูปตั้งแต่การร่างภาพ การจัดองค์ประกอบ เทคนิคการลงสี การเขียนภาพหุ่นนิ่ง ภาพเหมือน ภาพทิวทัศน์ ภาพดอกไม้ เรียน 8 ครั้งๆละ 3 ชั่งโมง ค่าเรียน 4,200 บาท อุปกรณ์ 1,400 บาท ( ไม่รวมค่ากระดาษและเฟรม )
2 ขวบครึ่งอายุ 4-7ปีอายุ 8 ปีอายุ 9-12ปีอายุ 9-12ปีอายุ 13 ปีขึ้นไปอายุ 13 ปี หรือ เตรียมสอบ เอ็นทรานซ์อายุ 13 ปี หรือผู้สนใจทั่ว

สุขภาพช่องปากเด็กปฐมวัย

สุขภาพช่องปากเด็กปฐมวัย

โรคฟันผุในฟันน้ำนมของเด็กไทย มีความชุก (Prevalence)อยู่ในระดับค่อนข้างสูงเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศต่างๆ และมีความรุนแรงเนื่องจากมีค่าเฉลี่ยฟันผุถอนอุดค่อนข้างสูง จากการสำรวจทันตสุขภาพทั้งระดับจังหวัดทุกปี ตั้งแต่ พ.ศ.2546 เป็นต้นมา และระดับชาติล่าสุด ครั้งที่ 6 พ.ศ.2550 พบกลุ่มเด็กอายุ 3 ปี และ 5-6 ปี มีค่าเฉลี่ยฟันผุถอนอุด (dmft) เป็น 3.6 และ 6 ตามลำดับ และส่วนใหญ่ยังไม่ได้รับการรักษาฟันผุ

 ปัจจัยและสาเหตุที่มีผลต่อการเกิดโรคฟันผุในเด็กปฐมวัย
   สาเหตุที่เด็กก่อนวัยเรียนมีสภาวะฟันน้ำนมผุสูงเกี่ยวข้องกับปัจจัยต่างๆ ได้แก่ พฤติกรรมการเลี้ยงดูเด็กที่ไม่ถูกต้อง เช่น การดูดนมขวดคาปาก การปล่อยให้เด็กหลับคาขวดนมเป็นประจำ การไม่ดูดน้ำตามหลังดูดนม การทำความสะอาดช่องปากไม่สม่ำเสมอ เด็กกลุ่มนี้มีอัตราการผุ ถอน อุด เป็นด้าน โดยเฉลี่ยสูงกว่าเด็กที่ถูกเลี้ยงดูในทางตรงข้าม เด็กที่ถูกเลี้ยงโดยพี่เลี้ยง ญาติหรือฝากคนอื่นเลี้ยงมีอัตราเฉลี่ย ผุ ถอน อุด สูงกว่าเด็กที่มารดาเลี้ยง การชอบรับประทานของหวาน การแปรงฟันน้อยกว่าวันละ 2 ครั้ง หรือไม่แปรงฟันเลย และการที่เด็กไม่เคยพบทันตแพทย์เลย มีผลต่อการเกิดฟันผุของเด็กวัยนี้เช่นกัน นอกจากนี้ชนิดของนมมีผลต่อการเกิดฟันผุของเด็กวัยนี้เช่นกัน โดยมีการศึกษาอัตราความชุกและความรุนแรงของโรคฟันผุว่าเด็กที่บริโภคนมรสหวานและไม่แปรงฟันก่อนนอนจะมีอัตราการเกิดฟันผุสูงกว่าเด็กที่บริโภคนมรสธรรมชาติ และแปรงฟันก่อนนอน ส่วนอาหารระหว่างมื้อที่เด็กรับประทานไม่มีความสัมพันธ์กับโรคฟันผุ
   ปัจจัยอื่นๆที่พบว่ามีความสัมพันธ์ของโรคฟันผุในเด็กก่อนวัยเรียน คือ อาชีพ การศึกษาของบิดามารดา รายได้ของครอบครัว ทัศนคติเกี่ยวกับการดูแลทันตสุขภาพเด็กก่อนวัยเรียนของผู้ปกครองพบว่าอยู่ในระดับต่ำ นอกจากนี้สาเหตุหลักที่ทำให้เด็กมีฟันน้ำนมผุเร็ว และผุมาก เนื่องจากการกินนมที่ไม่เหมาะสม การกินอาหารแป้งและน้ำตามบ่อยๆ การไม่ทำความสะอาดช่องปาก และการไม่ได้รับบริการด้านป้องกัน จากการวิเคราะห์ที่มาของสาเหตุพบว่า ปัจจัยด้านสังคมและสิ่งแวดล้อม มีอิทธิพลอย่างมากต่อการดูแลสุขภาพช่องปากเด็ก และส่งผลต่อการเกิดฟันผุในเด็กเล็ก ภาวะทุพโภชนาการ (Malnutrition) มีผลต่อการเกิดฟันผุของเด็ก
   จากการสัมมนาระดมความคิดจากผู้ที่ทำงานด้านทันตกรรมป้องกันในเด็กวัยนี้ ผลการสัมมนาสรุปว่า สาเหตุที่ภาวะฟันผุในฟันน้ำนมของเด็กก่อนวัยเรียนยังคงมีปริมาณตลอดจนความรุนแรงของโรคสูงเนื่องจาก
1) ผู้เลี้ยงดูเด็ก ( เช่น พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย พี่เลี้ยง เป็นต้น)
1.1 ขาดความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องในการดูแลสุขภาพช่องปากของเด็กในการเลี้ยงดูเด็ก
1.2 มีความรู้แต่ไม่สามารถปฏิบัติตามคำแนะนำของทันตแพทย์ ไม่พยายามสร้างนิสัยการบริโภคที่ถูกต้องให้กับเด็ก
1.3 มีความไม่พร้อมทางเศรษฐกิจ ไม่มีเวลาเอาใจใส่เด็กเท่าที่ควร
1.4 มีทัศนคติต่อโรคฟันผุในฟันน้ำนมยังไม่ถูกต้อง
2) ทันตบุคลากร
2.1 ทันตแพทย์ส่วนใหญ่เน้นไปที่การรักษา ไม่ได้ให้ความสนใจในด้านการป้องกัน
2.2 ทันตบุคลากรมีความรู้แต่ไม่สามารถถ่ายทอดความรู้ไปให้ประชาชนได้อย่างชัดเจน
2.3 การแก้ปัญหาของทันตบุคลากรยังไม่สอดคล้องกับวิถีชีวิตของชาวบ้าน
2.4 งานทันตกรรมป้องกันส่วนใหญ่ฝากไว้กับเจ้าหน้าที่สาธารณสุขอื่นๆ เป็นผู้รับผิดชอบดำเนินการ ทำให้งานด้านนี้ไม่ได้รับผลดีเท่าที่ควร
3) สิ่งแวดล้อม
3.1 สื่อโฆษณาด้านการบริโภคอาหารประเภทขนมและของกินเล่นประเภทแป้งและน้ำตาลมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการรับประทานของเด็ก
3.2 อาหารที่ทำให้เกิดฟันผุประเภทแป้ง น้ำตาล สะดวกในการหาซื้อมากกว่าอาหารประเภทผลไม้
4) รัฐบาล
4.1 รัฐไม่ได้สนับสนุนการป้องกันฟันผุอย่างแท้จริง
4.2 รัฐไม่มีนโยบายการควบคุมการโฆษณาพวกขนม ของกินเล่น ที่ไม่มีประโยชน์แล้วยังมีผลต่อโรคฟันผุโดยตรง 

เพลงสำหรับเด็กปฐมวัย

เพลงออกกำลังออกกำลังด้วยการร้องรำทำเพลง
ให้คลื้นเครงเสียงเพลงบรรเลงจับใจ
เราร้องกันไป ไม่มีหม่นหมองฤทัย
แล้วเราเพลินใจด้วยกันร้องรำทำเพลง
เพลงทำอะไร ย่ะจะทำอะไร ย่ะ ๆ จะทำอะไร จะทำอะไร ทำไมโอ้เอ้
ลุกขึ้นแต่เช้า อย่ามัวโง่เขลา ทำใจโลเล
อาบน้ำแปรงฟัน ของเรานั้น อย่าทำโฉเก
ก็มัวทำอะไร ทำไมไม่ไปโรงเรียนโอ้เอ้ ทำอะไรย่ะๆ

เพลงนี่ของฉัน
นี่มือของฉัน นี่ผมของฉัน นี่หัวของฉัน นี่จมูกของฉัน

เพลงเสียงฝน
เสียงฝน หล่นจากฟากฟ้า สาดซัดมารหนาวเย็นกระไร (ซ้ำ)
พวกเราอย่าออกไปไหน เปียกฝนไปจะเป็นหวัดเอย


เพลงสะอาด

ไหนดูเล็บมือ นี่ไงล่ะ ๆ
แหมสะอาดดีนี่เธอ ขอบคุณค่ะ ๆ
ไหนลองดูฟัน ๆ นี่ไงล่ะ ๆ
แหมสะอาดดีนี่เธอ ขอบคุณค่ะ ๆ


เพลงตำรวจจ๋า

ตำรวจจ๋ากรุณาหนูหน่อย หนูน้อย น้อยจะข้ามถนน
เดินดี ๆอย่าวิ่งซุกซน จะข้ามถนนทุกคนควรระวัง
(ต้องข้าถนนตรงทางม้าลาย)


เพลงสวัสดี

หญิง เมื่อเจอกันฉันทักทายสวัสดี ค่ะ
ชาย สวัสดี ครับ
หญิง ไปไหนมาจ๊ะ
ชาย ไปธุระมาหน่อย
หญิง ก่อนจากกัน ฉัน กล่าวคำ สัสดีค่ะ
ชาย สวัสดี ครับ
หญิง ชาย ส่งยิ้มให้ ส่งยิ้มให้ ซึ่งกัน

เพลงอย่าทิ้ง
อย่าทิ้ง อย่าทิ้ง อย่าทิ้ง ทิ้งแล้วจะสกปรก
ถ้าเราเห็นมันรก ต้องเก็บ ๆ ๆ

เพลงอายน้ำ

อาบน้ำซู่ซ่า ล้างหน้าฟอกสบู่ถูตัว
ชำระเหงื่อไคลบลาดให้ทั่ว เสร็จแล้วเช็ดตัว
เราไม่ขุ่นมัว สุขกายสบายใจ


เพลงบ้านฉัน

บ้านฉันมีนกกระจอก ส่งเสียงจอก ๆอยู่บน
บ้านฉันนั้นชอบเลี้ยงนกๆ มันบินโผผกไปมา
บ้านฉันมีดอกไม้สวย บ้านฉันมีกล้วยไม้ป่า
บ้านฉันมีบ่อเลี้ยงปลา ตอนเย็นกลับมาช่างเพลินใจ
พวกเราทุกคนมีความสุขล้นที่บ้าน หลังจากช่วยแม่ทำงานๆ
เราต่างชื่นบานที่บ้านของเรา

หนูนากับหนูเมือง

นิทานเรื่องพ่อค้าเกลือกับลา

เพลง รถไฟ

เพลง เด็กฉลาด

นิทาน ฟ. ฟันปฐมวัย

เพลง กบร้องปวดท้อง

เพลง ก.เอ๋ย ก.ไก่

การรับประทานอาหารให้ถูกวิธี

๑. รับประทานอาหาร  อย่างถูกต้องเหมาะสม

           อาหารเช้า
                   สำคัญมากเพราะช่วงเช้าร่างกายขาดน้ำตาล ถ้าไม่รับประทานอาหารเช้าจะเกิดภาวะขาดน้ำตาลซึ่งจะมี
    ผลทำให้ความคิดตื้อตันไม่ปลอดโปร่ง วิตกกังวล ใจสั่น อ่อนเพลีย หงุดหงิด โมโหง่าย มื้อเช้ารับประทานได้เช้า
    ที่สุดยิ่งดี (ระหว่างเวลา ๖.๐๐ – ๗.๐๐ น.) เพราะท้องว่างมานาน หากยังไม่มีอาหารให้ดื่มน้ำอุ่นหรือน้ำข้าวอุ่น ๆ
    ก่อน ควรทานข้าวต้มร้อน ๆ จะช่วยให้ง่ายต่อการขับถ่ายอุจจาระ ถ้าจำเป็นต้องรับประทาน(สาย) ใกล้อาหารมื้อ
    กลางวัน อย่ารับประทานมาก
          อาหารเพล (อาหารมื้อกลางวัน)
                   ควรเป็นอาหารหนัก เช่น ข้าวสวย พร้อมกับข้าวครบ ๕ หมู่ เพราะร่างกายต้องใช้พลังงานมาก และควร
    รับประทานให้เพียงพอแก่ความต้องการของร่างกาย

    ๒. ขับถ่าย อุจจาระ ปัสสาวะ สม่ำเสมอทุกวัน
    ๓. ใส่เสื้อผ้าให้เหมาะสม กับฤดูกาล เช่น หน้าหนาวก็ใส่เสื้อผ้าหนา ๆ สวมหมวก ถุงมือ ถุงเท้า
         ขณะนอนตอนกลางคืนควรห่มผ้าปิดถึงอก
    ๔. ออกกำลังกาย ควรออกกำลังกายกลางแจ้งทุกวัน
    ๕. รักษาความสะอาดของสถานที่พักอาศัย เพื่อช่วยให้สิ่งแวดล้อมดี อากาศดี
    ๖. รักษาอารมณ์ให้ปลอดโปร่ง แจ่มใสตลอดทั้งวัน และอย่าลืมนั่งสมาธิทุกวัน
    ๗. พักผ่อนให้เพียงพอ เหมาะสมกับเพศ และวัยไม่ควรนอนดึกเกิน ๒๒.๐๐ น. ติดต่อกันหลายวัน
    ๘. มีท่าทาง และอิริยาบถที่ถูกต้องเหมาะสม ในการทำ

การดูแลสุขภาพตัวเอง

การดูแลสุขภาพตนเอง
 

                โดยธรรมชาติของมนุษย์ เมื่อเกิดปัญหาต่างๆ ขึ้น ในชีวิต ก็จะพยายามหาทางแก้ปัญหาด้วยตัวเอง เป็นอันดับแรก เมื่อรู้ว่า ไม่สามารถแก้ปัญหาได้เอง ก็จะแสวงหาความช่วยเหลือจากผู้อื่น
                ในเรื่องความเจ็บป่วย หรือปัญหาสุขภาพก็เช่นเดียวกัน ทุกคนต้องการที่จะดูแลตนเอง ให้มีสุขภาพดีอยู่เสมอ ดังนั้น กล่าวได้ว่า "การดูแลสุขภาพตนเอง เป็นกิจกรรมที่บุคคลแต่ละคนปฏิบัติ และยึดเป็นแบบแผนในการปฏิบัติ เพื่อให้มีสุขภาพดี" อาจแบ่งขอบเขตการดูแลสุขภาพตนเอง เป็น 2 ลักษณะคือ
 

การดูแลสุขภาพตนเองในสภาวะปกติ
                 เป็นการดูแลสุขภาพตนเอง และสมาชิกในครอบครัว ให้มีสุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์อยู่เสมอ ได้แก่

• การดูแลส่งเสริมสุขภาพ เพื่อให้สุขภาพแข็งแรง สามารถดำเนินชีวิตได้อย่างปกติสุข เช่น การออกกำลังกาย การสร้างสุขวิทยาส่วนบุคคลที่ดี ไม่ดื่มสุรา ไม่สูบบุหรี่ หลีกเลี่ยงจากสิ่งที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ

• การป้องกันโรค เพื่อไม่ให้เจ็บป่วยเป็นโรค เช่น การไปรับภูมิคุ้มกันโรคต่างๆ การไปตรวจสุขภาพ การป้องกันตนเองไม่ให้ติดโรค

การเรียนรู้ที่ถือสมองเป็นพื้นฐาน (Brain-based Learning)

การเรียนรู้ที่ถือสมองเป็นพื้นฐาน (Brain-based Learning)

สำหรับเด็กปฐมวัย
ช่วงระยะเวลาที่สำคัญที่สุดสำหรับการเรียนรู้ของมนุษย์คือ แรกเกิดถึง 7 ปี หากมาส่งเสริมหลังจากวัยนี้แล้วถือได้ว่าสายเสียแล้ว เพราะการพัฒนาสมองของมนุษย์ในช่วงวัยนี้จะพัฒนาไปถึง 80 % ของผู้ใหญ่ ครูควรจัดการเรียนรู้ให้เหมาะสมกับวัยของเด็ก ให้เด็กเรียนรู้ผ่านการเล่น เรียนรู้อย่างมีความสุข จัดสภาพแวดล้อมให้เหมาะสม ดูแลด้านสุขนิสัยและโภชนาการเหมาะสม เด็กจึงจะพัฒนาศักยภาพสมองของเขาได้อย่างเต็มความสามารถ
สมองของเด็กเรียนรู้มากกว่าสมองของผู้ใหญ่เป็นพันๆเท่า เด็กเรียนรู้ทุกอย่างที่เข้ามาปะทะ สิ่งที่เข้ามาปะทะล้วนเป็นข้อมูลเข้าไปกระตุ้นสมองเด็กทำให้เซลล์ต่างๆเชื่อมโยงกันเป็นเครือข่ายเส้นใยสมองและจุดเชื่อมต่อต่างๆอย่างมากมายซึ่งจะทำให้เด็กเข้าใจและเรียนรู้สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น สมองจะทำหน้าที่นี้ไปจนถึงอายุ 10 ปีจากนั้นสมองจะเริ่มขจัดข้อมูลที่ไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวันทิ้งไปเพื่อให้ส่วนที่เหลือทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด
การเรียนรู้ที่ถือสมองเป็นพื้นฐาน (Brain-based Learning) เกี่ยวข้องกับเรื่องสำคัญ 3 ประการ คือ 1.)การทำงานของสมอง 2.)การจัดหลักสูตรการเรียนการสอนให้เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็ก 3.)กระบวนการจัดการเรียนรู้โดยเปิดกว้าง ให้เด็กเรียนรู้ได้ทุกเรื่อง เนื่องจากสมองเรียนรู้ตลอดเวลา ผู้เรียนได้เรียนรู้ด้วยการปฏิบัติหรือลงมือกระทำด้วยตนเอง ผู้เรียนได้เรียนรู้แบบร่วมมือและผู้เรียนได้เรียนรู้แบบบูรณาการ การเรียนรู้ที่ถือสมองเป็นพื้นฐานส่งเสริมให้เด็กไทยได้พัฒนาศักยภาพสมองของเขาอย่างเต็มความสามารถ


การทำงานของสมอง




สมองเริ่มมีการพัฒนาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ เมื่อคลอดออกมาจะมีเซลล์สมองเกือบทั้งหมดแล้วเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ สมองยังคงเติบโตไปได้อีกมากในช่วงแรกเกิดถึง 3 ปี เด็กวัยนี้จะมีขนาดสมองประมาณ 80 % ของผู้ใหญ่ หลังจากวัยนี้ไปแล้วจะไม่มีการเพิ่มเซลล์สมองอีกแต่จะเป็นการพัฒนาของโครงข่ายเส้นใยประสาท ในวัย 10 ปีเป็นต้นไปสมองจะเริ่มเข้าสู่วัยถดถอยอย่างช้าๆจะไม่มีการสร้างเซลล์สมองมาทดแทนใหม่อีก ปฐมวัยจึงเป็นวัยที่มีความสำคัญยิ่งของมนุษย์




สมองประกอบด้วย เซลล์สมองจำนวนกว่า 1 แสนล้านเซลล์ ลักษณะของเซลล์สมองแต่ละเซลล์จะมีส่วนที่ยื่นออกไปเป็นเส้นใยสมองแตกแขนงออกมามากมายเป็นพัน ๆ เส้นใยและเชื่อมโยงต่อกับเซลล์สมองอื่น ๆ เส้นใยสมองเหล่านี้เรียกว่า แอกซอน (Axon)และเดนไดรท์ (Dendrite)จุดเชื่อมต่อระหว่างแอกซอนและเดนไดรท์ เรียกว่า ซีนแนปส์ (Synapses)เส้นใยสมองแอกซอนทำหน้าที่ส่งสัญญาณกระแสประสาทไปยังเซลล์สมองที่อยู่ถัดไป ซึ่งเซลล์สมองบางตัวอาจมีเส้นใยสมองแอกซอนสั้นเพื่อติดต่อกับเซลล์สมองตัวถัดไปที่อยู่ชิดกัน แต่บางตัวก็มีเส้นใยสมองแอกซอนยาวเพื่อเชื่อมต่อกับเซลล์สมองตัวถัดไปที่อยู่ห่างออกไป ส่วนเส้นใยสมองเดนไดรท์เป็นเส้นใยสมองที่ยื่นออกไป อีกทางหนึ่งทำหน้าที่รับสัญญาณกระแสประสาทจากเซลล์สมองข้างเคียงเป็นส่วนที่เชื่อมติดต่อกับเซลล์สมองตัวอื่น ๆ เซลล์สมองและเส้นใยสมองเหล่านี้จะมีจุดเชื่อมต่อหรือซีนแนปส์(Synapses)เชื่อมโยงติดต่อถึงกันเปรียบเสมือนกับการเชื่อมโยงติดต่อกันของสายโทรศัพท์ตามเมืองต่าง ๆ นั้นเอง




จากการทำงานของเซลล์สมองในส่วนต่าง ๆ ทำให้มนุษย์สามารถเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ สามารถเก็บเกี่ยวข้อมูลรอบตัวและสร้างความรู้ขึ้นมาได้นั้นคือ เกิดการคิด กระบวนการคิด และความคิดขึ้นในสมอง หลังเกิดความคิดก็มีการคิดค้นและมีผลผลิตเกิดขึ้น ยิ่งถ้าเด็กมีการใช้สมองเพื่อการเรียนรู้และการคิดมากเท่าไร ก็จะทำให้เซลล์สมองสร้างเครือข่ายเส้นใยสมองใหม่ ๆ แตกแขนงเชื่อมติดต่อกันมากยิ่งขึ้น ทำให้สมองมีขนาดใหญ่ขึ้นโดยไปเพิ่มขนาดของเซลล์สมองจำนวนเส้นใยสมองและจุดเชื่อมต่อระหว่างเซลล์สมอง สมองของเด็กพัฒนาจากการทำงานของกล้ามเนื้อมัดเล็กพบว่า ทักษะความคล่องตัวของกล้ามเนื้อมัดเล็กจะพัฒนาภายในช่วงเวลา 10 ปีแรก ดังนั้นถ้าหากเด็กได้ฝึกฝนการใช้มือ การใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กของมือจะทำให้สมองสร้างเครือข่ายเส้นใยสมองและจุดเชื่อมต่อและสร้างไขมันล้อมรอบเส้นในสมอง และเซลล์สมองที่ทำหน้าที่ควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อมัดเล็กได้มาก ทำให้เกิดทักษะการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็ก
สมองมีหลายส่วนทำหน้าที่แตกต่างกันแต่ทำงานประสานกัน เช่นสมองส่วนที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับความจำ และรับรู้การเคลื่อนไหว สี รูปร่างเป็นต้น หลายส่วนทำหน้าที่ประสานกันเพื่อรับรู้เหตุการณ์หนึ่ง เช่น การมองเห็นลูกเทนนิสลอยเข้ามา สมองส่วนที่รับรู้การเคลื่อนไหว สี และรูปร่าง สมองจะอยู่ในตำแหน่งแยกห่างจากกันในสมองแต่สมองทำงานร่วมกันเพื่อให้เรามองเห็นภาพได้ จากนั้นสมองหลายส่วนทำหน้าที่ประสานเชื่อมโยงให้เราเรียนรู้และคิดว่าคืออะไร เป็นอย่างไร ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น สมองสามารถเรียนรู้กับสถานการณ์หลาย ๆ แบบพร้อม ๆ กันโดยการเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน เช่น สมองสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับความรู้ทางประวัติศาสตร์และคณิตศาสตร์เชื่อมโยงกันได้ การทำเช่นนี้ได้เป็นเพราะระบบการทำงานของสมองที่ซับซ้อน มีหลายชั้นหลายระดับ และทำงานเชื่อมโยงกันเนื่องจากมีเครือข่ายในสมองเชื่อมโยงเซลล์สมองถึงกันหมด เครือข่ายเส้นใยสมองเหล่านี้เมื่อถูกสร้างขึ้นแล้ว ดูเหมือนว่าจะอยู่ไปอีกนานไม่มีสิ้นสุด ช่วยให้สมองสามารถรับรู้และเรียนรู้ได้ทั้งในส่วนย่อยและส่วนรวม สามารถคิดค้นหาความหมาย คิดหาคำตอบให้กับคำถามต่าง ๆ ของการเรียนรู้และพัฒนาความคิดใหม่ ๆ ออกมาได้อีกด้วย




นอกจากนี้จากการศึกษาพบว่า ความเครียดขัดขวางการคิดและการเรียนรู้ เด็กที่เกิดความเครียดจะมีประสบการณ์ที่ไม่ดีเช่นเด็กที่ได้รับประสบการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจทำให้เกิดความหวาดกลัว เครียด บรรยากาศการเรียนรู้ไม่มีความสุข คับข้องใจ ครูอารมณ์เสีย ครูอารมณ์ไม่สม่ำเสมอเดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย ครูดุ ขณะที่เด็กเกิดความเครียด สารเคมีทั้งร่างกายปล่อยออกมาจะไปเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของสมอง ทำให้เกิดการสร้างฮอร์โมนที่เกี่ยวกับความเครียด เรียกว่า คอร์ติโซล (Cortisol) จะทำลายสมองโดยเฉพาะสมองส่วนคอร์เท็กซ์หรือพื้นผิวสมองที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับความคิด ความฉลาด กับสมองส่วนฮิปโปแคมปัสหรือสมองส่วนที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับอารมณ์และความจำ ซึ่งความเครียดทำให้สมองส่วนนี้เล็กลง เด็กที่ได้รับความเครียดอยู่ตลอดเวลา หรือพบความเครียดที่ไม่สามารถจะคาดเดาได้ ส่งผลต่อการขาดความสามารถในการเรียนรู้ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย เพราะเด็กมีสมองพร้อมที่จะเรียนได้ แต่ถูกทำลายเพราะความเครียดทำให้ความสามารถในการเรียนรู้ได้หายไปตลอดชีวิต

เพลงธรรมชาติเเสนงาม

นิทานเรื่อง กบเลือกนาย

นิทานเรื่องกระต่ายกับเต่า